Bitwa pod Krasnobrodem (23–25 września 1939)

fot.Halibutt/lic. CC BY-SA 3.0 W bitwie pod Krasnobrodem brał udział między innymi 25 pułk ułanów. Na zdjęciu Szwadron Kawalerii Wojska Polskiego.

Bitwa pod Krasnobrodem, Krasnobród (23–25 września 1939) – bitwa stoczona w trakcie kampanii wrześniowej.

Wieś na Lubelszczyźnie, na północny zachód od Tomaszowa Lubelskiego, nad Wieprzem znalazła się w rejonie walk jednostek polskich, które po rozwiązaniu przez generała dywizji Stefana Dąb-Biernackiego Frontu Północnego usiłowały na własną rękę przebijać się na południe, z jednostkami 10 Armii niemieckiej (dowódca – generał Walter von Reichenau).

23 września Krasnobród opanował przejściowo 25 pułk ułanów (dowódca – podpułkownik Bohdan Stachlewski). Następnego dnia wieś ponownie została zdobyta, tym razem przez zgrupowanie 28 pułku piechoty (dowódca – podpułkownik Wincenty Kurek). 25 września walki pod Krasnobrodem podjęła 39 rezerwowa Dywizja Piechoty (dowódca – generał brygady Brunon Olbrycht) oraz 3 pułku piechoty z 29 brygady Korpusu Ochrony Pogranicza (dowódca – podpułkownik dyplomowany Andrzej Strach). Niemcy zdołali ostatecznie opanować sytuację w rejonie Krasnobrodu dopiero 25 września wieczorem.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.