Bitwa w Lasach Szackich (20–21 maja 1944)

fot.domena publiczna Żołnierze 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty.

Bitwa w Lasach Szackich, Lasy Szackie (20–21 maja 1944) – walka partyzancka stoczona na terenie Polski z oddziałami niemieckimi.

Stacjonujące od 29 kwietnia w kompleksie leśnym na północny wschód od miasteczka Szack (zachodnie Polesie) oddziały 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej (dowódca – major dyplomowany Tadeusz Sztumberk-Rychter, pseudonim „Żegota”) zostały okrążone i 20 maja rano zaatakowane przez oddziały niemieckie.

Po dwudniowych walkach obronnych, w nocy z 21 na 22 maja Dywizja przebiła się trzema kolumnami przez pierścień okrążenia, z zadaniem sforsowania Prypeci, przejścia na radziecką stronę frontu i ponownej koncentracji w rejonie Kamienia Koszyrskiego. Przez linię frontu przebiła się z dużymi stratami jedynie kolumna kapitana Kazimierza Rzaniaka, pseudonim „Garda”. Dwa pozostałe oddziały – dowodzone przez majora Sztumberk-Rychtera oraz majora Jana Szatowskiego, pseudonim „Kowal” zostały rozkazami Komendy Głównej Armii Krajowej skierowane na Lubelszczyznę, gdzie rozlokowały się w lasach parczewskich.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.