Bitwa pod Huciskiem (30 marca-1 kwietnia 1940)

fot.domena publiczna Major H. Hubal z żołnierzami.

Bitwa pod Huciskiem, Hucisko-Szałas (30 marca-1 kwietnia 1940) – starcie pomiędzy batalionem niemieckiej policji porządkowej a Oddziałem Wydzielonym Wojska Polskiego na terenie okupowanego kraju.

Żołnierze liczącego około 70 osób tak zwanego Oddziału Wydzielonego Kawalerii Wojsk Polskich (dowódca – major Henryk Dobrzański, pseudonim „Hubal”) stoczyli na Kielecczyźnie w okolicach Huciska (30 marca) i Szałasu (1 kwietnia) dwie bitwy z oddziałami niemieckimi, uczestniczącymi w likwidacji tego zgrupowania partyzanckiego. W pierwszej z nich hubalczycy zdołali wciągnąć w zasadzkę i rozbić kilkudziesięcioosobowy oddział pacyfikacyjny, przy stratach własnych 14 żołnierzy. W drugiej bitwie oddział został otoczony. Podzielony na kilka części, z dużymi stratami (20 zabitych), przebił się przez pozycje niemieckie.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.