Bitwa pod Węgierską Górką (2–3 września 1939)

fot.M.Gola/lic. CC BY-SA 4.0 Jeden ze schronów w Węgierskiej Górce- „Waligóra”.

Bitwa pod Węgierską Górką, Westerplatte Południa (2–3 września 1939) – bitwa w trakcie kampanii wrześniowej.

2 września nacierająca na północ z Orawy (Słowacja) 7 Dywizja Piechoty ze składu 14 Armii niemieckiej została powstrzymana przez oddziały polskie (łącznie około 1500 żołnierzy), broniące lewego skrzydła Armii „Kraków” na linii umocnień (tak zwany „ośrodek oporu Węgierskiej Górki”) rozciągających się na południe od Żywca. Część jednostek polskich, zagrożona okrążeniem, otrzymała jeszcze tego samego dnia rozkaz wycofania się. Rozkaz ten nie dotarł do części kompanii fortecznej pod dowództwem kapitana Franciszka T. Semika, która w oparciu o 4 schrony bojowe prowadziła zażartą obronę do 3 września. Uniemożliwiło to jednostkom niemieckim oskrzydlenie Armii „Kraków” od południa.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.