fot.Melchior Wańkowicz/domena publiczna Niemiecki generał Eberhard i major Henryk Sucharski tuż przed kapitulacją polskich obrońców na Westerplatte. 7 września 1939 roku.

Obrona Westerplatte, oblężenie Westerplatte (1–7 września 1939) – obrona Wojskowej Składnicy Tranzytowej w trakcie kampanii wrześniowej.

Od 1925 roku na terenie Wolnego Miasta Gdańska, na niewielkim półwyspie u wejścia do portu znajdowała się polska Wojskowa Składnica Tranzytowa, w 1939 roku obsadzona przez 182 żołnierzy (w tym 5 oficerów i 1 lekarza) pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego.

1 września o godzinie 4.45 bombardowanie Składnicy rozpoczął zacumowany w porcie gdańskim niemiecki pancernik „Schleswig-Holstein”. Jednocześnie Westerplatte zostało zaatakowane przez kompanię szturmową piechoty morskiej oraz zmobilizowaną na terenie Gdańska kompanię SS „Danziger-Heimwehr”. Pomimo miażdżącej przewagi przeciwnika (łącznie w walkach o Westerplatte uczestniczyło około 3400 żołnierzy niemieckich) załoga Składnicy, wykorzystując przygotowane wcześniej umocnienia, zdołała przez 7 dni odpierać nieustanne ataki nieprzyjaciela.

Ostatecznie Westerplatte skapitulowało 7 września o godzinie 10.15. Straty polskie wyniosły 15 poległych oraz 50 rannych i kontuzjowanych.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.

Nasze publikacje o obronie Westerplatte (1939):