Bitwa o Kołobrzeg (7–18 marca 1945) – jedna z bitew operacji pomorskiej, stoczona na froncie wschodnim.
Po przełamaniu niemieckich linii obronnych w ramach tak zwanej pomorskiej operacji, 1 Armia Wojska Polskiego (dowódca – generał dywizji Stanisław Popławski) otrzymała 7 marca zadanie zdobycia Kołobrzegu, którego broniło około 10 tysięcy żołnierzy niemieckich z różnych jednostek, rozbitych podczas walk na Pomorzu.
8 marca natarcie od południowego zachodu rozpoczęła 6 Dywizja Piechoty (dowódca – podpułkownik J. Sielecki), 9 marca zaatakowała od południa, wzdłuż prawego brzegu Parsęty 3 Dywizja Piechoty (dowódca – pułkownik Stanisław Zajkowski), natomiast 13 marca od wschodu, wzdłuż wybrzeża morskiego, uderzyła 4 Dywizja Piechoty (dowódca – generał brygady Bolesław Kieniewicz), która weszła do akcji w miejsce radzieckiej 272 Dywizji Piechoty. W ciężkich walkach jednostki polskie przełamały dwie kolejne linie obronne przeciwnika i rozpoczęły przygotowania do ataku na ostatnią, obejmującą ujście Parsęty, port, dworzec kolejowy i kąpielisko. 15 marca niemiecki garnizon miasta otrzymał wsparcie w postaci dostarczonych drogą morską nowych oddziałów, które natychmiast przeszły do kontrataków na pozycje polskie. Po ich odparciu i przegrupowaniu sił, jednostki 1 Armii Wojska Polskiego rozpoczęły w nocy z 17 na 18 marca generalny szturm trzeciej linii obronnej i 18 marca nad ranem zajęły port.
Niemcy odrzucili wezwanie do kapitulacji. W walkach zginęło lub dostało się do niewoli około 9 tysięcy żołnierzy niemieckich, reszta została ewakuowana drogą morską. Straty własne 1 Armii Wojska Polskiego wyniosły 1079 poległych, około 2600 rannych oraz 176 zaginionych.
Autor hasła:
Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.
Polskie bitwy na froncie wschodnim w 1945 roku:
-
Walki o przełamanie Wału Pomorskiego (31 stycznia–12 lutego 1945)
-
Operacja Pomorska (1–7 marca 1945)
-
Bitwa o Kołobrzeg (7–18 marca 1945)
-
Bitwa pod Dziwnówkiem (12–13 marca 1945)
-
Bitwa pod Siekierkami (16–20 kwietnia 1945)
-
Bitwa pod Budziszynem (22–28 kwietnia 1945)
-
Bitwa o Berlin (27 kwietnia–2 maja 1945)