Najważniejsze rocznice

fot.Ewangeliarz Ottona III/domena publiczna Otton III marzył o odrodzeniu Cesarstwa Rzymskiego. A Bolesław nie miał chyba nic przeciwko temu, by jako król władać całą Słowiańszczyzną…

7 marca 1000 roku rozpoczął się zjazd gnieźnieński. Do spotkania Ottona III i Bolesława Chrobrego doszło przy okazji pielgrzymki  cesarza do znajdującego się w Gnieźnie grobu św. Wojciecha. Zjazd trwał do 15 marca 1000 roku.

Zarówno Otton, jak i Bolesław wykorzystali odwiedziny cesarskie w Gnieźnie do realizacji swoich planów politycznych. Władca niemiecki chciał przekonać polskiego księcia do współpracy przy odbudowie Cesarstwa Rzymskiego. W jego granicach widział – obok Galii, Italii i Germanii – także Słowiańszczyznę, na której czele stanąłby podległy mu król. Bolesław z kolei miał nadzieję na uzyskanie od Ottona zgody na własną koronację; być może widział się też w roli króla całej Słowiańszczyzny. Zabiegał również o utworzenie w Polsce osobnej metropolii.

Syn Mieszka I przyjął cesarza prawdziwie po królewsku. Wzmianki o tym znajdują się zarówno w kronice Galla Anonima, jak i w kronice Thietmara. W trakcie spotkania Otton zgodził się na utworzenie arcybiskupstwa w Gnieźnie. Zwieńczeniem zjazdu było przekazanie Bolesławowi diademu cesarskiego, co traktuje się jako jego zgodę na koronację polskiego księcia. Podarował także Polakowi kopię włóczni św. Maurycego. W zamian otrzymał część relikwii św. Wojciecha.