Najważniejsze rocznice

fot.Adam Dulęba/domena publiczna Pierwszym prezydentem wybranym w oparciu o zapisy konstytucji marcowej był Gabriel Narutowicz.

17 marca 1921 roku Sejm Ustawodawczy uchwalił konstytucję marcową. Była to pierwsza nowoczesna polska konstytucja. Choć formalnie obowiązywała od 1 czerwca 1921 roku, w pełni weszła w życie po wyborach do parlamentu i następujących po nich wyborach prezydenckich w 1922 roku.

Prace nad projektem konstytucji, który przedstawiono w Sejmie 8 lipca 1920 roku, trwały już od stycznia 1919 roku. Zajmowało się nim Biuro Konstytucyjne, następnie Ankieta Konstytucyjna, a wreszcie sejmowa Komisja Konstytucyjna.

Właściwa debata konstytucyjna rozpoczęła się w Sejmie we wrześniu 1920 roku. Główne rozbieżności między stronnictwami dotyczyły kwestii dwuizbowości parlamentu, praw Kościoła katolickiego, praw mniejszości oraz sposobu wyboru i uprawnień głowy państwa.

Ostatecznie konstytucję przyjęto  przez aklamację. Nie oznaczało to jednak, że projekt zyskał poparcie wszystkich sił politycznych – przeciwnicy konstytucji na czas głosowania opuścili salę obrad. Dokument najważniejszą rolę w państwie przyznawał dwuizbowemu parlamentowi. To on między innymi wyłaniał głowę państwa. Uregulowano w nim również kwestie praw i obowiązków obywatelskich, przyznając mieszkańcom odrodzonej Rzeczypospolitej szeroki zakres wolności.