Operacja „Ostra Brama”, Wilno (7–13 lipca 1944) – działania Armii Krajowej w ramach akcji „Burza” mające na celu oswobodzenie Wilna.
Sukcesy rozpoczętej 23 czerwca radzieckiej ofensywy na Białorusi (operacja „Bagration”) spowodowały, że 7 lipca jednostki 3 Frontu Białoruskiego (dowódca – generał armii Iwan Czerniachowski) znalazły się na przedpolach Wilna, ogłoszonego przez Niemców miejskim rejonem umocnionym (Fester Platz Wilna) i bronionego przez około 17,5 tysiąca żołnierzy pod dowództwem generała Gerharda Poela, a następnie generała Rainera Stahela.
W tej sytuacji 6 lipca o godzinie 23 oddziały Wileńskiego i Nowogródzkiego Okręgu Armii Krajowej, liczące łącznie 4280 żołnierzy, pod dowództwem podpułkownika Aleksandra Krzyżanowskiego, pseudonim „Wilk” podjęły próbę samodzielnego zdobycia miasta w ramach zaplanowanej wcześniej operacji „Ostra Brama”. Ze względu na szybkie postępy wojsk radzieckich strona polska przystąpiła do walki jedynie częścią swoich sił. Natarcie dwóch zgrupowań Armii Krajowej: Numer 1 („Wschód”; dowódca – major Antoni Olechnowicz, pseudonim „Pohorecki”) oraz Numer 3 („Południowy Wschód”; dowódca – major Czesław Dębicki, pseudonim „Jarema”), załamało się na wschodnich przedmieściach Wilna.
Po pięciodniowych zaciekłych walkach miasto zostało zdobyte przez oddziały 3 Frontu Białoruskiego, przy znaczącym udziale jednostek Armii Krajowej, które opanowały wiele ważnych punktów na terenie Wilna. Po bitwie oddziały polskie, skoncentrowane w rejonie Puszczy Rudzkiej, zostały 17 lipca otoczone i rozbrojone przez jednostki radzieckie, samego zaś podpułkownika Krzyżanowskiego aresztowano.
Autor hasła:
Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.
Polskie bitwy partyzanckie i walki na terenie kraju przed powstaniem warszawskim:
-
Bitwa pod Huciskiem (30 marca-1 kwietnia 1940)
-
Bitwa pod Wojdą (30 grudnia 1942)
-
Bitwa pod Zaborecznem (1 lutego 1943)
-
Powstanie w getcie warszawskim (19 kwietnia–16 maja 1943)
-
Bitwa pod Kochanami (22 października 1943)
-
Pierwsza bitwa w Lasach Suchedniowskich (28 października 1943)
-
Bitwa pod Rąblowem (14 maja 1944)
-
Bitwa w Lasach Szackich (20–21 maja 1944)
-
Bitwy w Lasach Lipskich i Janowskich (9–15 czerwca 1944)
-
Bitwa w Puszczy Solskiej (21–25 czerwca 1944)
-
Operacja „Ostra Brama” (7–13 lipca 1944)
-
Walki w Lasach Parczewskich (18–21 lipca 1944)