Bitwa pod Połonką (28 czerwca 1660)

fot.domena publiczna Czarniecki podczas wojny polsko-rosyjskiej na obrazie Januarego Suchodolskiego

Bitwa pod Połonką (28 czerwca 1660) – W czasie „potopu” wojewoda ruski Stefan Czarniecki i hetman wielki litewski Paweł Sapieha wyruszyli przeciwko okupującej Litwę armii moskiewskiej, dowodzonej przez kniazia Iwana Chowańskiego. Siły moskiewskie szacowano na ok. 24 tys. ludzi i 60 dział. Siły główne armii polsko-litewskiej wynosiły 12–15 tys. żołnierzy, w tym 3 tys. piechoty i 7 dział polowych. Prawym skrzydłem, złożonym głównie z jazdy, dowodził płk Gabriel Wojniłłowicz, w centrum stanęły pułki królewskie, regiment dragonii i wszystkie chorągwie husarskie pod dowództwem Czarnieckiego, lewe skrzydło zajęła piechota pod dowództwem por. Aleksandra Polanowskiego. Na lewo od Polaków stanęła armia litewska.

Czarniecki, który faktycznie objął dowództwo nad całością wojsk, po wstępnych potyczkach, prowadzonych ze zmiennym szczęściem, postanowił przejść do zdecydowanego natarcia na całym froncie. Uderzenie na groblę, przeprowadzone z ogromnym impetem przez chorągwie husarskie, zakończyło się całkowitą klęską wojsk moskiewskich. Polacy zdobyli 60 dział i 120 chorągwi. Straty wojsk moskiewskich ocenia się na 15–16 tys. zabitych. Chowański został ciężko ranny w bitwie.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.