Bitwa nad Dźwiną (19 lipca 1701)

Bitwa nad Dźwiną. Rycina z pracy Johanna Christopha Brotze.

Bitwa nad Dźwiną (19 lipca 1701) – W czasie wielkiej wojny północnej feldmarszałek Adam von Steinau na czele 12-tysięcznego korpusu saskiego wkroczył do Inflant i połączył się z wojskami moskiewskimi gen. Nikity Repnina w sile ok. 13 tys. ludzi i 32 dział. Zadaniem wojsk sojuszniczych było przeszkodzenie Szwedom w przeprawie przez Dźwinę.

Król szwedzki Karol XII zmylił ich jednak udanym manewrem i w nocy z 18 na 19 lipca na czele 7 tys. piechoty i 300 jazdy z działami polowymi przedostał się na drugi brzeg, a następnie zaatakował wojska saskie i moskiewskie. O zwycięstwie Karola zadecydowała większa siła ognia piechoty szwedzkiej, wyposażonej w nowoczesną broń skałkową. W jej ogniu załamywały się kolejne ataki przeciwników. Ich straty wyniosły ok. 2 tys. ludzi oraz całą artylerię i obóz z zapasami. Szwedzi stracili 500 ludzi.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.