Powstanie w getcie warszawskim (19 kwietnia–16 maja 1943) – w nocy z 18 na 19 kwietnia oddziały niemieckie, dowodzone przez Brigadeführera SS Jürgena Stroopa (dowódca policji i SS dystryktu warszawskiego) rozpoczęły przygotowania do ostatecznej likwidacji resztek warszawskiego getta, w którym mieszkało około 70 tysięcy Żydów. Przeciwko wkraczającym do getta Niemcom wystąpiły zbrojnie liczące łącznie około 1100 bojowców oddziały dwóch żydowskich organizacji konspiracyjnych o charakterze wojskowym: Żydowskiej Organizacji Bojowej oraz Żydowskiego Związku Wojskowego. Skromnej pomocy (głównie materiałowej) udzieliły powstańcom polskie organizacje podziemne, między innymi Armia Krajowa, Gwardia Ludowa i Korpus Bezpieczeństwa.
Początkowo Niemcy usiłowali złamać opór oddziałów walczących w getcie, stosując zmasowane ataki artyleryjskie celem zniszczenia poszczególnych gniazd żydowskiego oporu. Ponieważ metoda ta okazała się mniej skuteczna niż pierwotnie zakładano, 22 kwietnia Stroop, ponaglany przez samego Heinricha Himmlera, zmienił taktykę, nakazując podpalanie całych kwartałów broniącej się dzielnicy. Prowadzone ze skrajnym okrucieństwem działania niemieckie spowodowały ogromne straty wśród ludności cywilnej i 24 kwietnia zmusiły oddziały żydowskich bojowców do zejścia do wcześniej przygotowanych schronów podziemnych, aby stamtąd prowadzić dalszą obronę.
Zorganizowany opór getta został złamany do 8 maja, kiedy to zlikwidowano centralny bunkier przy ulicy Miłej 18, gdzie mieściło się dowództwo powstania, z komendantem Żydowskiej Organizacji Bojowej Mordechajem Anielewiczem, pseudonim „Malachi”, „Aniołek” na czele. Walki w izolowanych punktach dzielnicy żydowskiej trwały do 16 maja. W trakcie walk zginęło około 7 tysięcy Żydów, natomiast około 50 tysięcy zostało wywiezionych do miejsca zagłady Treblinka i tam zamordowanych.
Autor hasła:
Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.
Nasze publikacje o powstaniu w getcie warszawskim (1943):
Druga wojna światowa | 16.01.2018 | Autor:
To najsłynniejsze zdjęcie z getta warszawskiego. Co powinieneś o nim wiedzieć?
Fotografie dokumentujące zagładę warszawskiego getta stały się wielokrotnie powielanymi świadectwami nazistowskiego ludobójstwa. Widzimy na nich Żydów wyganianych ze swoich kryjówek i rozstrzeliwanych. Ale co tak naprawdę wiemy o tym jednym, najbardziej rozpoznawalnym zdjęciu z 1943 roku?
Materiały portalu CiekawostkiHistoryczne.pl poświęcone powstaniu w getcie warszawskim (1943):
-
Przetrwał piekło niemieckiej okupacji dzięki pomocy… oficera Wehrmachtu. Prawdziwa historia „Pianisty”
-
Dobrzy sąsiedzi. Przypominamy jak Polacy pomagali Żydom zamkniętym w warszawskim getcie
-
Armia Krajowa: Nie damy broni Żydom
Polskie bitwy partyzanckie i walki na terenie kraju przed powstaniem warszawskim:
-
Bitwa pod Huciskiem (30 marca-1 kwietnia 1940)
-
Bitwa pod Wojdą (30 grudnia 1942)
-
Bitwa pod Zaborecznem (1 lutego 1943)
-
Powstanie w getcie warszawskim (19 kwietnia–16 maja 1943)
-
Bitwa pod Kochanami (22 października 1943)
-
Pierwsza bitwa w Lasach Suchedniowskich (28 października 1943)
-
Bitwa pod Rąblowem (14 maja 1944)
-
Bitwa w Lasach Szackich (20–21 maja 1944)
-
Bitwy w Lasach Lipskich i Janowskich (9–15 czerwca 1944)
-
Bitwa w Puszczy Solskiej (21–25 czerwca 1944)
-
Operacja „Ostra Brama” (7–13 lipca 1944)
-
Walki w Lasach Parczewskich (18–21 lipca 1944)