fot.Zorro2212/lic. CC-BY SA 3.0 Polski cmentarz wojenny w Loreto.

Bitwa pod Loreto (1–8 lipca 1944) – bitwa stoczona na froncie włoskim, w trakcie walk nad Adriatykiem.

Wycofujące się z rejonu rzeki Chienti oddziały niemieckie z 278 Dywizji Piechoty podjęły obronę na linii rzeki Musone oraz miasta Loreto, w środkowych Włoszech, na wybrzeżu adriatyckim, na południe od Ankony. Nacierające w kierunku północnym jednostki 2 Korpusu Polskiego (dowódca – generał dywizji Władysław Anders), w ramach przygotowań do operacji zdobycia Ankony, zajęły 1 lipca Loreto, a następnie rozpoczęły ciężkie walki o przełamanie pozycji niemieckich na północ od Musone.

W wyniku rozpoczętego 2 lipca natarcia działającej na prawym skrzydle wojsk polskich 3 Dywizji Strzelców Karpackich (dowódca – generał brygady Bronisław Duch) oraz 2 Brygady Pancernej (dowódca – generał brygady Bronisław Rakowski) 5 lipca zdobyto miejscowość Osimo i odrzucono oddziały niemieckie na północ. Jednocześnie atak 5 Kresowej Dywizji Piechoty (dowódca – generał brygady Nikodem Sulik) wyprowadzony z lewego skrzydła wojsk polskich doprowadził do zajęcia ważnych strategicznie miejscowości Montoro i Palazzo del Cannone. W ten sposób 2 Korpus Polski osiągnął pozycje wyjściowe do bitwy o Ankonę.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.

Nasze publikacje o bitwie pod Loreto (1944):