Bitwa pod Czartoryskiem (18–27 lipca 1920)

fot.domena publiczna Wacław Przeździecki, dowódca XIII Brygady Piechoty, która wchodziła w skład 7 Dywizji Piechoty.

Bitwa pod Czartoryskiem, Czartorysk (18–27 lipca 1920) – bitwa stoczona w trakcie wojny polsko-bolszewickiej.

Miasteczko nad rzeką Styr na Wołyniu (pow. łucki) było podczas I wojny światowej widownią ciężkich zmagań austriacko-rosyjskich (październik-listopad 1915), w których uczestniczyły także Legiony Piłsudskiego. Również w trakcie wojny polsko-bolszewickiej w 1919 i 1920 toczyły się w tym rejonie walki. Najważniejsza to bój osłonowy grupy płk. Karola Schuberta (7 Dywizja Piechoty i 6 dywizja ukraińska) w dniach 18–27 lipca 1920. Miał on na celu ułatwienie odwrotu 3 Armii z Ukrainy.

Linia obronna na Styrze w rejonie Mulczyce–Czartorysk została mimo znacznych strat utrzymana, aż do wycofania całego polskiego frontu.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.