Muzeum kiełbasy w byłym obozie koncentracyjnym? Rada miasta Mühlhausen popełniła blamaż historyczny roku

fot.Private H. Miller., lic. domena publiczna Przymusowi robotnicy w obozie Buchenwald (fot. Private H. Miller., lic. domena publiczna)

Władze miasta Mühlhausen w Turyngii zapewne nie spodziewały się, że plany przenosin lokalnego muzeum mogą wywołać międzynarodowe oburzenie. A jednak się udało – ludzie są wściekli. I trudno się dziwić, skoro pomysł dotyczy ulokowania muzeum kiełbasy w miejscu, gdzie w czasach III Rzeszy przetrzymywano więźniarki kacetu.

W mieście Mühlhausen niedawno zatwierdzony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jak donosi „gazeta.pl”, potwierdziła to 1 lutego rzeczniczka władz miejskich. Z uchwalonego studium wynikało, że na terenie filii słynnego obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie powstanie… muzeum kiełbasy, a tuż obok niego – miejsce pamięci.

Obóz koncentracyjny w Buchenwaldzie założony został przez niemieckich nazistów już w 1937 roku i funkcjonował do końca wojny. W 1940 roku otwarto w nim pierwsze krematorium. Zarówno w obozie głównym, jak i w podobozach więźniów dręczono, głodzono, prowadzono na nich eksperymenty medyczne i zmuszano do katorżniczej pracy. Według różnych szacunków w Buchenwaldzie zginęło blisko 60 000 więźniów. Zabijano ich zastrzykami z fenolu, wieszano, rozstrzeliwano, gazowano, a ogromna rzesza zmarła z wyczerpania. Jak możemy przeczytać w materiale przygotowanym przez polską redakcję „Deutsche Welle”:

W odległej o 3 km od głównego obozu filii w latach 1944-1945 więziono około 700 kobiet z Węgier i Polski. Wykonywały one pracą niewolniczą w znajdujących się tu zakładach zbrojeniowych.

Po fali krytyki, jaka spadła na lokalne władze, burmistrz Johannes Bruns zapowiedział, że podjęte zostaną rozmowy w sprawie nowej lokalizacji muzeum kiełbasy. Do podjęcia dialogu mają zostać zaproszeni między innymi przedstawiciele gminy żydowskiej i muzeum obozu w Buchenwaldzie.

Warto dodać, że działka, na której mieściła się filia obozu, jak podaje „Deutsche Welle”, od 2008 roku znajduje się w prywatnych rękach.