Wyścig Pokoju, etap z Kutna do Poznania (fot. Bundesarchiv, Bild 183-1986-0511-014 CC-BY-SA 3.0)

Relacje na żywo z wykorzystaniem najnowocześniejszych technologii. Nachalna partyjna propaganda. Ale też wielkie emocje – szczególnie w latach, gdy na prowadzenie wysuwali się Polscy uczestnicy Wyścigu Pokoju.

Wieloetapowy wyścig kolarski był organizowany od 1948 roku (od 1950 pod nazwą Wyścig Pokoju), początkowo przez redakcje centralnych organów polskiej i czechosłowackiej partii komunistycznej ( „Trybunę Ludu” i „Rude Právo”), a od 1952 roku także przez redakcję wydawanej w NRD gazety tamtejszych komunistów „Neues Deutschland”.

Amatorzy na miarę zawodowców

Pierwsze wyścigi rozgrywano na trasie Warszawa–Praga i Praga–Warszawa, od 1952 roku zaś przy planowaniu przebiegu trasy uwzględniano również Berlin. W wyścigu brały udział zespoły narodowe składające się z tzw. amatorów.

Ci spośród nich, którzy pochodzili z krajów socjalistycznych, byli w gruncie rzeczy takimi samymi profesjonalistami jak ich ścigający się na Zachodzie koledzy i wbrew nazwie nie odbiegali poziomem sportowym od „zawodowców”, a wielu zaliczało się do ścisłej czołówki światowego kolarstwa.

fot.domena publiczna Radziecki znaczek pocztowy z 1985 roku (fot. domena publiczna).

Nachalna propaganda

Imprezę, która wkrótce zyskała rangę najpoważniejszego wyścigu amatorów na świecie, rozgrywano co roku w maju. Radio oraz (z czasem) telewizja relacjonowały ją „na żywo”, z wykorzystaniem najnowocześniejszych w owych czasach środków technicznych (kamerzyści na motocyklach, relacje ze śmigłowca itp.).

Pomimo nachalnej, internacjonalistyczno-pacyfistycznej propagandy (symbolem Wyścigu był Picassowski „gołąbek pokoju”), brzmiącej dość fałszywie, zwłaszcza po dokonanej w sierpniu 1968 roku inwazji wojsk Układu Warszawskiego na kraj jednego z organizatorów tej imprezy – Czechosłowację, rywalizacja kolarzy cieszyła się ogromnym zainteresowaniem społecznym w Polsce oraz w pozostałych demoludach.

Trasa wyścigu 1977 roku (fot. Bundesarchiv, Bild 183-00209-0033, lic. CC-BY-SA 3.0)

Od największych sukcesów do kresu zainteresowania

Szczególnie wiele emocji dostarczyły Polakom: IX Wyścig Pokoju (2–15 maja 1956 roku) wygrany przez Stanisława Królaka oraz XXIII Wyścig Pokoju (12–26 maja 1970 roku), podczas którego indywidualnie zwyciężył Ryszard Szurkowski, a zespołowo – drużyna polska, co zapoczątkowało trwające przez całą pierwszą połowę lat 70. międzynarodowe sukcesy polskiego kolarstwa.

W latach 80. impreza ta, przede wszystkim w Polsce, znacznie straciła na popularności. Po rozpadzie bloku radzieckiego i po likwidacji podziału kolarstwa na „zawodowe” i „amatorskie” zrezygnowano z organizowania jej. Reaktywowana w latach 90., nie odzyskała już dawnego znaczenia.

Źródło:

Powyższy tekst ukazał się pierwotnie jako jedno z haseł Abecadła PRL-u. Pozycja autorstwa Zdzisława Zblewskiego została opublikowana nakładem wydawnictwa Znak w 2008 roku.

Tytuł, lead, ilustracje wraz z podpisami, wytłuszczenia, podział akapitów oraz śródtytuły pochodzą od redakcji. Tekst poddano podstawowej obróbce redakcyjnej.

Fascynujący obraz życia w komunistycznej Polsce

Jerzy Kochanowski

Rewolucja międzypaździernikowa. Polska 1956-1957

Marzec 1953. Umiera Stalin.Marzec 1956. Umiera Bierut.Z mroków stalinizmu wyłania się nowy porządek.Ale nie o tym jest ta książka.Jest o zwykłych ludziach sprzed sześciu dekad. O Polakach, którzy pragnęli odrobiny normalności po latach terroru. O wyglądaniu zza „żelaznej kurtyny”.Jest też o pieniądzach i korupcji, pracy i bezrobociu, chuligaństwie i prostytucji, wyborach miss i świadomym macierzyństwie, otwarciu na świat i marzeniach o własnym samochodzie.O młodzieży wieku atomowego, tęsknocie za Zachodem i roli Kościoła. O namiastce wolności, która wtedy wydawała się czymś …

Sklep	Format	Zwykła cena	Cena dla naszych czytelników
paskarz.pl		59.90 zł	29.95 zł idź do sklepu »