Bitwa pod Połtawą (8 lipca 1709) – W czasie wielkiej wojny północnej wojska króla szwedzkiego Karola XII obległy Połtawę na Ukrainie. Załogę miasta stanowił silny, liczący 4,5 tys. ludzi garnizon żołnierzy rosyjskich i 2,5 tys. uzbrojonych mieszczan. Car Piotr I wydał załodze rozkaz obrony miasta za wszelką cenę. Wojska szwedzkie liczyły ok. 25 tys. ludzi, w tym 3 tys. Kozaków hetmana Iwana Mazepy. Na tyłach armii szwedzkiej stanęło ok. 42 tys. wojsk rosyjskich z 72 działami.
8 VII armia szwedzka wyruszyła ze swego obozu. Prawe skrzydło zaatakowało umocnienia rosyjskie, z których część udało się zdobyć. Z lewego skrzydła uderzyła jazda szwedzka, której atak został jednak odparty przez Rosjan. W tym momencie car Piotr I zaatakował Szwedów wszystkimi siłami i zmusił do odwrotu. Bitwa została przez Szwedów przegrana. Karol XII, ciężko ranny w czasie początkowej potyczki, na czele tysiąca jazdy uszedł stepem w stronę granicy tureckiej. 11 VII rozbita i pozbawiona wodza armia szwedzka w odwrocie dotarła do Dniepru. Pozbawiona środków do przeprawy, została wzięta do niewoli. Bitwa połtawska całkowicie zmieniła układ sił na frontach wielkiej wojny północnej, w której zdecydowaną przewagę uzyskała teraz Rosja.
Autor hasła:
Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.
Materiały o bitwie pod Połtawą z portalu CiekawostkiHistoryczne.pl:

artykuł | 25.08.2015 | Autor:
Wielka wojna północna w Polsce. Brutalne pacyfikacje i strefa śmierci.
Pół wieku po niszczycielskim „potopie” Rzeczpospolita znów doświadczyła szwedzkiej przemocy. Polska stała się areną trzeciej wojny północnej, zwieńczonej słynną bitwą pod Połtawą. Ciężaru tych walk nie ponieśli w największym stopniu Szwedzi czy Rosjanie, lecz głównie masowo mordowani polscy chłopi.
Najważniejsze bitwy wielkiej wojny północnej:
-
Bitwa nad Dźwiną (19 lipca 1701)
-
Bitwa pod Druskieniszkami (24 marca 1702)
-
Bitwa pod Kliszowem (19 lipca 1702)
-
Bitwa pod Pińczowem (13 września 1702)
-
Bitwa pod Pułtuskiem (1 maja 1703)
-
Bitwa pod Chybicami (czerwiec 1704)
-
Bitwa pod Poznaniem (wrzesień 1704)
-
Bitwa pod Pońcem (8 listopada 1704)
-
Bitwa pod Wschową (13 lutego 1706)
-
Bitwa pod Kaliszem (29 października 1706)
-
Bitwa pod Koniecpolem (21 listopada 1708)
-
Bitwa pod Połtawą (8 lipca 1709)