Bitwa pod Sławatyczami (11 lipca 1863)

fot.domena publiczna Pocztówka z widokiem Radzynia Podlaskiego, początek XX w.

Bitwa pod Sławatyczami, Sławatycze (11 lipca 1863) – bitwa pomiędzy oddziałami polskimi a wojskami rosyjskimi podczas powstania styczniowego.

Zgrupowanie złożone z oddziałów majora Józefa Jankowskiego, kapitana Karola Krysińskiego i majora Adama Andrzeja Zielińskiego, o łącznej sile 580 kosynierów i 570 strzelców, obozujące w pobliżu Radzynia Podlaskiego, zostało zaatakowane przez kolumnę wojsk rosyjskich, złożoną z 6 rot piechoty, szwadronu ułanów, sotni kozaków i 2 armat. W trwającej kilka godzin walce powstańcy zadali kilkakrotnie ponawiającym natarcie Rosjanom znaczne straty (176 zabitych i blisko tyluż rannych) i zdołali utrzymać plac boju. Sukces powiększyło zdobycie sporej ilości broni i amunicji. Został on okupiony śmiercią 70 powstańców.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.