Bitwa pod Kobryniem (28–30 lipca 1920)

fot.domena publiczna Generał Daniel Konarzewski przyjmuje defiladę.

Bitwa pod Kobryniem (28–30 lipca 1920) – bitwa stoczona w trakcie wojny polsko-bolszewickiej.

W czasie lipcowego odwrotu polskiego frontu pod naporem sowieckiej ofensywy Michaiła Tuchaczewskiego w rejonie miasta Kobryń (woj. poleskie, Białoruś) oddziały wchodzące w skład grupy gen. Daniela Konarzewskiego toczyły ciężkie, 3-dniowe walki opóźniające z sowiecką X i LVII dywizją.

Polacy zdołali wprawdzie powstrzymać natarcie Armii Czerwonej, ale zbyt późny odwrót w stronę Brześcia uniemożliwił naczelnemu wodzowi marszałkowi Piłsudskiemu stoczenie walnej bitwy nad Bugiem i wymusił dalsze cofanie się polskiego frontu.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.