Bitwa pod Czernicą Wielką (4-5 lipca 1920)

fot.domena publiczna Dowódca Frontu Zachodniego Michaił Tuchaczewski. Zdjęcie z lat 20.

Bitwa pod Czernicą Wielką (4-5 lipca 1920) – okolice białoruskiej wsi Czernica Wielka (pow. borysowski) były trzykrotnie widownią walk podczas wojny polsko-bolszewickiej. Największe znaczenie miał stoczony 4 lipca 1920 bój oddziałów 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej z siłami sowieckich brygad XIII i XV należących do Frontu Zachodniego, który właśnie na rozkaz Michaiła Tuchaczewskiego rozpoczął ofensywę.

Stawiający mężny opór Polacy zostali o świcie 5 lipca odrzuceni i zmuszeni do opuszczenia linii rzeki Berezyny.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.