Twoja Historia

Portal dla tych, którzy wierzą, że przeszłość ma znaczenie. I że historia to sztuka dyskusji, a nie propagandy.

Stonka ziemniaczana. Zmasowane działanie dywersyjno-sabotażowe wymierzone w socjalistyczną Polskę

Stonka ziemniaczana (fot. skeeze, lic. CC0)

fot.skeeze, lic. CC0 Stonka ziemniaczana (fot. skeeze, lic. CC0)

Komunistyczne władze rozgłaszały, że stonka ziemniaczana została zrzucona do Bałtyku z amerykańskich samolotów. W ten oto sposób zgnili kapitaliści podjęli działania dywersyjno-sabotażowe przeciw socjalistycznej uprawie ziemniaka.

Stonka ziemniaczana (leptinotarsa decemlineata) to niewielki chrząszcz z rodziny stonkowatych, pochodzący z Colorado w USA ( stąd potocznie zwany żuczkiem Colorado), gdzie rozprzestrzenił się w latach 70. XIX wieku. Jeden z poważniejszych problemów władz PRL-u w pierwszej połowie lat 50.

Według komunikatu Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych zamieszczonego 1 czerwca 1950 roku w „Trybunie Ludu”, chrząszcz ten miał zostać rzekomo zrzucony w masowych ilościach przez samoloty amerykańskie do Bałtyku, skąd wypełzł na polskie wybrzeża, następnie zaś rozpoczął wymierzone w socjalistyczną Polskę działania dywersyjno-sabotażowe w postaci zachłannej konsumpcji liści ziemniaków, uniemożliwiając w ten sposób dalszy wzrost bulw ziemniaczanych.

Nawet ubecja walczy ze stonką

Władze wydały stonce bezlitosną wojnę, ogłaszając od marca 1950 do kwietnia 1957 roku znaczną liczbę uchwał, apeli i okólników, na podstawie których do walki rzucono tysiące obywateli, regularnie przeczesujących plantacje ziemniaków w poszukiwaniu „ognisk stonki”.

Stonka ziemniaczana (fot. sternbea, lic. CC0)

fot.sternbea, lic. CC0 Stonka ziemniaczana (fot. sternbea, lic. CC0)

Problemem zainteresowały się najwyższe czynniki partyjne i rządowe, a od sierpnia 1951 roku do swego rodzaju „rozpracowania operacyjnego” tego chrząszcza przystąpili funkcjonariusze resortu bezpieczeństwa publicznego.

Pomimo mobilizacji poważnych sił i środków stonka dość szybko rozprzestrzeniła się na terenie całego kraju, dlatego też już w połowie lat 50. władze państwowe uznały swoją porażkę i stopniowo zaczęły wycofywać się z rozporządzeń w sprawie zwalczania tego szkodnika.

Polecana literatura:

  1. Okólnik nr 5 ministra rolnictwa i reform rolnych z 31 marca 1950 w sprawie organizacji i wykonania akcji tępienia gryzoni polnych oraz zwalczania stonki ziemniaczanej w roku 1950, „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych” 1950, nr 6, poz. 39;
  2. Uchwała nr 310 Prezydium Rządu z 28 kwietnia 1951 w sprawie ochrony kraju przed stonką ziemniaczaną, „Monitor Polski” 1951, nr A-40, poz. 500;
  3. Komunikat Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych o zrzutach stonki ziemniaczanej przez samoloty amerykańskie, „Trybuna Ludu” z 1 czerwca 1950, nr 149, s. 1;
  4. A. Kochański, Polska 1944–1991. Informator historyczny, t. 1, Warszawa 1996.

Źródło:

Powyższy tekst ukazał się pierwotnie jako jedno z haseł Abecadła PRL-u. Pozycja autorstwa Zdzisława Zblewskiego została opublikowana nakładem wydawnictwa Znak w 2008 roku.

Tytuł, lead, ilustracje wraz z podpisami, wytłuszczenia, podział akapitów oraz śródtytuły pochodzą od redakcji. Tekst poddano podstawowej obróbce redakcyjnej.

Fascynujący obraz życia w komunistycznej Polsce

Komentarze

brak komentarzy

Dodaj komentarz

Jeśli chcesz zgłosić literówkę lub błąd ortograficzny kliknij TUTAJ.