Walki o warszawską Pragę (10–14 września 1944)

fot.domena publiczna Żołnierze AK walczący na ulicach warszawskiej Pragi podczas powstania warszawskiego 1944 roku.

Walki o warszawską Pragę, Warszawa-Praga (10–14 września 1944) – działania zbrojne mające miejsce w trakcie walki o Warszawę, prowadzone przez oddziały radzieckie przy udziale jednostek ludowego Wojska Polskiego równocześnie z trwającym powstaniem warszawskim.

W końcowym okresie prowadzonych od lipca 1944 walk oddziałów radzieckich z jednostkami niemieckimi na wschodnim przedpolu Warszawy wojska 1 Frontu Białoruskiego wykonały operację, której celem było zajęcie Pragi. 10 września z rejonu Wesoła–Sulejówek–Radość rozpoczęła natarcie w kierunku północno-zachodnim 47 Armia, w której składzie działała 1 Dywizja Piechoty imienia T. Kościuszki (dowódca – generał brygady Wojciech Bewziuk). Posuwając się po linii Międzylesie–Anin–Wawer oddziały polskie dotarły 12 września do przedmieść Pragi. W ciągu następnych dwóch dni Dywizja toczyła zaciekłe walki uliczne, które 14 września zostały zakończone zdobyciem Dworca Wileńskiego i stacji kolejowej Warszawa-Praga. 15 września dzielnica została całkowicie oczyszczona z oddziałów niemieckich.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.