Bitwa pod Węgrowem (3 lutego 1863)

fot.domena publiczna Węgrów (mapa z 1937)

Bitwa pod Węgrowem, Węgrów (3 lutego 1863) – bitwa pomiędzy oddziałami polskimi a wojskami rosyjskimi podczas powstania styczniowego.

Dowodzący partiami powstańczymi w tej części Podlasia „Sokół” Józef Matliński na wieść o maszerujących na miasto 4 kolumnach wojsk rosyjskich złożonych z piechoty, jazdy i artylerii zdecydował pozostawić w Węgrowie 2 tys. kosynierów i 500 strzelców, pozostałe zaś siły wysłał w 2 grupach dla powstrzymania Rosjan zbliżających się od strony Siedlec i Łochowa. Szturmy pierwszych 2 kolumn rosyjskich na miasto zostały w porannym boju odparte. Około południa Rosjanie, wzmocnieni oddziałami gwardii z trzeciej kolumny, przypuścili kolejny atak. Wobec narastającej przewagi nieprzyjaciela i w obawie przed spaleniem miasta w odwecie, „Sokół” zarządził odwrót. Miał on przebieg w pełni zorganizowany.

W bitwie pod Węgrowem Rosjanie mieli stracić ok. 300 zabitych, poległo też ponad 100 powstańców, miasto zostało zbombardowane ogniem działowym, a następnie zrabowane.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.