Przodkowie ludzi mniejsi od „hobbitów”? Na Filipinach znaleziono nowy gatunek prehistorycznego człowieka
Żył w epoce plejstocenu, około 67 tysięcy lat temu, mierzył mniej niż 120 centymetrów wzrostu i był mniejszy nawet od tak zwanych „hobbitów” – przedstawicieli odkrytego w 2003 roku gatunku karłowatych hominidów. Co jeszcze wiemy o Homo luzonensis, którego istnienie ogłosili właśnie archeolodzy?
Z „człowiekiem z Flores” (Homo floresiensis), przez naukowców zwanym z uwagi na niewielki wzrost „hobbitem”, hominida z wyspy Luzon na Filipinach łączą przede wszystkim rozmiary. Ale Homo luzonensis ma także liczne cechy wspólne z innymi gatunkami prehistorycznych ludzi.
Jak donoszą naukowcy, którzy od 2007 roku (wtedy bowiem dokonano pierwszego znaleziska) badali szczątki należące do filipińskiego praprzodka człowieka, Homo luzonensis miał zakrzywione kości stóp i palców jak australopitek, przedtrzonowce przypominające uzębienie Homo habilis i Homo erectus, a także trzonowce podobne do zębów współczesnego człowieka i Homo sapiens.
Florent Détroit, paleoantropolog z Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu, który przewodził badaniom, podkreślał, iż: „Skamieniałe szczątki, które znaleźliśmy, mają niespotykaną u innych przedstawicieli rodzaju Homo strukturę morfologiczną, co świadczy o tym, że jest to odrębny gatunek”.
Niezwykłe odkrycie wymagało lat badań. W 2007 roku badacze znaleźli pierwsze kości śródstopia liczące około 67 tysięcy lat. Podczas kolejnych wykopalisk prowadzonych w latach 2011 i 2015 naukowcom udało się odszukać jeszcze sześć skamieniałych kości (w tym kość udową i kości rąk) oraz siedem zębów, które należały do dwóch okazów dorosłych i jednego dziecka.
Część ze skamieniałości datowana jest na 50 tysięcy lat temu, co oznacza, że Homo luzonensis żył w tym samym okresie, co neandertalczycy, Homo sapiens czy wspomniani „hobbici”.
Na obecnym etapie trudno powiedzieć, jak dokładnie wyglądał nowo odkryty hominid. Naukowcy przypuszczają, że był bardzo niewielki i prawdopodobnie doskonale radził sobie zarówno z poruszaniem się na dwóch nogach po ziemi, jak i ze wspinaniem się na drzewa. Badacze uważają, że ta druga umiejętność rozwinęła się u Homo luzonensis wtórnie i wiązała się z izolacją gatunku na wyspie Luzon.
Odpowiedzi na część pytań mogą przynieść planowane badania DNA, choć – jak podkreśla Florent Détroit, wydobycie materiału genetycznego z kości z uwagi na klimat na Filipinach może być trudne. O tym, jak wiele informacji współcześni naukowcy są w stanie znaleźć w DNA naszych praprzodków pisaliśmy między innymi TUTAJ.
Źródła informacji:
- Florent Détroit, Armand Salvador Mijares, Julien Corny, Guillaume Daver, Clément Zanolli, Eusebio Dizon, Emil Robles, Rainer Grün, Philip J. Piper, A new species of Homo from the Late Pleistocene of the Philippines, Nature, 2019, 568, s. 181–186.
- Hannah Devlin, New species of ancient human discovered in Philippines cave, The Guardian (dostęp: 14.04.2019).
- Laura Geggel, New Species of Early Human Is Even Smaller Than the ‚Hobbit’, Live Science (dostęp: 14.04.2019).
- New species of early human found in the Philippines, Science Daily (dostęp: 14.04.2019).
Czy to oni wytłukli dinozaury kamieniami, jak twierdzi p. Kopacz?