Marek Chodakiewicz przemawiający na wiecu narodowców w 2014 roku

Do niedawna przy Muzeum II Wojny Światowej funkcjonowało Kolegium Programowe, w którego składzie znajdowała się grupa wybitnych badaczy okresu kampanii wrześniowej i okupacji. Obok takich autorytetów jak prof. Tomasz Szarota (autor cenionej pracy „Okupowanej Warszawy dzień powszedni”) czy prof. Krzysztof Pomian, zasiadali w nim również przyjaciele Polski z zagranicy.

Jednym z członków kolegium był prof. Norman Davies: autor pracy „Powstanie ’44”, która nie tylko w Polsce, ale i na świecie odegrała kluczową rolę dla przywrócenia pamięci o zrywie dokonanym w sierpniu 1944 roku. Przyjmuje się powszechnie, że w znacznym stopniu to zasługą profesora Daviesa jest uświadomienie społeczności międzynarodowej, że w Warszawie wybuchły dwa powstania: a nie tylko powstanie w getcie w 1943 roku.

Członkiem kolegium był także Timothy Snyder. Amerykański historyk i profesor Yale, świetnie władający językiem polskim. Jego książka „Skrwawione ziemie” rzuciła nowe światło na zbrodnie okupantów dokonywane w Europie Środkowo-Wschodniej, w tym zwłaszcza na zajętych ziemiach Rzeczypospolitej i na narodzie polskim. Ostatnio wydał on także cenioną pracę poświęconą zagładzie Żydów: „Czarna Ziemia. Holokaust jako ostrzeżenie”.

Jak wynika z wywiadu, udzielonego serwisowi „B2B” przez wicedyrektora muzeum, dr. hab. Grzegorza Berendta, żadnego z tych specjalistów nie zgłoszono do nowo tworzonej rady naukowej placówki. Berendt tłumaczy, że „dyrekcja nie zaproponowała tych nazwisk z jednego powodu. Dlatego, że dział międzynarodowy na wystawie głównej został już zrealizowany”. Wicedyrektor twierdzi, że teraz zespołowi muzeum zależy na uzupełnieniu i udoskonaleniu elementów ekspozycji poświęconych „specyfice polityki okupacyjnej niemieckiej i sowieckiej na terenie Polski”. Trudno zrozumieć tę argumentację, licząc że właśnie wskazana tematyka stanowi obszar specjalizacji prof. Daviesa, a zwłaszcza – prof. Timothy’ego Snydera.