Oblężenie Krakowa (16 października - 30 listopada 1587)

fot.domena publiczna Jan Zamoyski obronił oblężony Kraków. Obraz Jana Szwankowskiego z 1602 roku.

Oblężenie Krakowa (16 października – 30 listopada 1587) – Podwójna elekcja 9 sierpnia 1587 roku Zygmunta III Wazy i arcyksięcia Maksymiliana Habsburga sprawiła, że stronnicy obu kandydatów dążyli do zajęcia Krakowa, aby ukoronować tam swego wybrańca. Pierwszy dotarł na miejsce hetman wielki koronny Jan Zamoyski na czele 6-tysięcznego wojska. Powołani pod broń mieszkańcy Krakowa stworzyli siłę liczącą ok. 5 tys. ludzi. Kiedy nadeszły wojska arcyksięcia, liczące 11 tys. ludzi, zastały okolicę ogołoconą z żywności, a okoliczne zamki umocnione i obsadzone załogami Zamoyskiego.

Maksymilian, który stanął w Mogile, z braku zaopatrzenia nie mógł prowadzić regularnego oblężenia i postanowił zająć miasto podstępem. W nocy 23 listopada pozorując odwrót, podszedł pod przedmieście Garbary i wczesnym rankiem uderzył na wały. Mimo zaskoczenia i dywersji zwolenników arcyksięcia w mieście, atak został odparty uderzeniem stojącej w odwodzie jazdy Zamoyskiego. Wojska arcyksięcia poniosły znaczne straty. Nieudana operacja skłoniła go do zaniechania oblężenia i wycofania spod Krakowa.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.