Bitwa pod Lubieszowem (17 kwietnia 1577)

fot.Daniel Hopfer/domena publiczna Walka o sztandar

Bitwa pod Lubieszowem (17 kwietnia 1577) – W trakcie 2-letniej wojny z Gdańskiem, który nie uznał elekcji Stefana Batorego, wojska polskie w sile 1,3 tys. jazdy i tysiąca piechoty oraz kilka armat, na czele z hetmanem nadwornym Janem Zborowskim, rozłożyły się na leże zimowe pod Tczewem. Wiosną 1577 dowodzący wojskami miasta kondotier Hans Winckelbruch von Köln postanowił zniszczyć to ugrupowanie. Gdańszczanie dysponowali w tym czasie siłami złożonymi z ok. 3,1 tys. lancknechtów, 400 zaciężnych rajtarów, 400 jazdy miejskiej, 6–8 tys. milicji gdańskiej, 7 dział i 30 hakownic. Winckelbruch ruszył ku grobli lubieszowskiej. Zborowski wysadził most na Motławie pod Rokitkami i z wszystkimi siłami także podążył ku Lubieszowowi.

Atak 600 hajduków węgierskich, wspieranych przez jazdę polską, doprowadził do zdobycia baterii gdańszczan ustawionych na grobli, które następnie odwrócono i zaczęto razić przeciwnika. Kiedy z boku natarła pozostająca w odwodzie husaria, nieprzyjaciel w panice rzucił się do ucieczki. W pogoni jazda polska dotarła aż pod Gdańsk. Winckelbruch utracił ok. 4,5 tys. poległych i ok. 5 tys. jeńców, zaś wojska królewskie 188 ludzi, w tym 58 zabitych.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.