Bitwa pod Komarnem (9 października 1672)

fot.Piotr Thies/domena publiczna Jan Sobieski

Bitwa pod Komarnem, Komarno (9 października 1672) – W czasie wojny polsko-tureckiej, w trakcie wyprawy na czambuły tatarskie hetman wielki koronny Jan Sobieski wyprawił się pod Komarno, gdzie stał silny, liczący ok. 11 tys. ludzi kosz tatarski pod dowództwem nuradyn-sołtana. Siły Sobieskiego liczyły ok. 2,5 tys. żołnierzy. Sobieski podzielił swoje wojska na dwie grupy i niespodziewanie uderzył z dwóch stron na przeciwnika. Tatarzy nie wytrzymali pierwszego uderzenia i rzucili się do ucieczki. Pogoń dopadła ich na przeprawie pod Bieńkową Wisznią, gdzie nastąpił ostateczny pogrom Tatarów.

W wyniku wygranej bitwy czambuł nuradyn-sołtana przestał istnieć, uwolniono także 20 tys. jasyru.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.