Twoja Historia

Portal dla tych, którzy wierzą, że przeszłość ma znaczenie. I że historia to sztuka dyskusji, a nie propagandy.

Bitwa pod Diablą Górą (16 sierpnia 1944)

Widok na Diablą Górę.

fot.Marcin.sobczyk/lic. CC BY-SA 3.0 Widok na Diablą Górę.

Bitwa pod Diablą Górą (16 sierpnia 1944) – starcie partyzanckich oddziałów Armii Krajowej z jednostkami niemieckimi.

Liczące 580 żołnierzy zgrupowanie 25 pułku piechoty Armii Krajowej (dowódca – major Rudolf Majewski, pseudonim „Roman”) stoczyło w rejonie wzgórza 285 położonego około 20 kilometrów na południowy zachód od Sulejowa nad Pilicą bitwę z dwiema grupami niemieckich żołnierzy i żandarmów. Pierwsza z nich, 39-osobowa, wpadła około południa w zasadzkę, zorganizowaną przez liczący 72 partyzantów oddział pod dowództwem porucznika Kazimierza Załęskiego, pseudonim „Bończa”, w rejonie wsi Reczków. W walce zginęło 20 Niemców, a 17 dostało się do niewoli. Pozostałych dwóch schwytano i rozstrzelano kilka godzin później.

Nieprzyjaciel podjął natychmiastową kontrakcję, wysyłając około godziny 15 ekspedycję karną, składającą się z 400 żołnierzy i żandarmów (dowódca – podpułkownik V. von Vultejus). W pobliżu Diablej Gór została ona zaatakowana przez liczące łącznie około 360 osób oddziały pod komendą dowódcy I batalionu 25 pułku piechoty Armii Krajowej kapitana Hilarego Moraczewskiego, pseudonim „Morus”. Po trzygodzinnej walce Niemcy wycofali się w kierunku Diablej Góry, tracąc 66 zabitych oraz około 100 rannych. Straty oddziałów Armii Krajowej wyniosły 10 zabitych oraz 1 ciężko rannego.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.

Walki na terenie kraju w okresie powstania warszawskiego 1944 roku: