Bitwa o Berlin (27 kwietnia–2 maja 1945)

fot.Bundesarchiv/lic. CC-BY 3.0.de Widok na zdewastowaną Bramę Brandenburską.

Bitwa o Berlin (27 kwietnia–2 maja 1945) – część Operacji Berlińskiej Armii Czerwonej z udziałem oddziałów ludowego Wojska Polskiego.

Miejsce walk oddziałów polskich z 1 Dywizji Piechoty, 2 Brygady Artylerii Haubic, VI samodzielnego batalionu pontonowo-mostowego oraz 1 Brygady Moździerzy, uczestniczących w szturmie wojsk radzieckich na miasto. Najbardziej spektakularny charakter miały działania bojowe jednostek 1 Dywizji Piechoty (dowódca – generał brygady Wojciech Bewziuk), od 30 kwietnia uczestniczących w walkach na terenie silnie umocnionej, śródmiejskiej dzielnicy Tiergarten (bój o stację kolei podziemnej, kompleks budynków Politechniki oraz Bramę Brandenburską). W końcowym etapie walk żołnierze polscy opanowali Grosser Stern Platz i zatknęli na Kolumnie Zwycięstwa (Siegessäule) biało-czerwony sztandar.

Autor hasła:

Dr hab. Zdzisław Zblewski – historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Wykładowca Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalista z zakresu dziejów Polski Ludowej i ruchów opozycyjnych tego okresu. Autor takich prac jak „Między wolną Polską a siedemnastą republiką” czy „Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.