fot.domena publiczna Karol VII Walezjusz, zwany Zwycięskim (fot. domena publiczna)
Karol VII Zwycięski (ur. 22 II 1403 w Paryżu, zm. 22 VII 1461 w Melun-sur-Yevre) – król Francji w latach 1422-1461 z dynastii Walezjuszy. Syn Karola VI i Izabeli Bawarskiej. W 1422 r. poślubił Marię Andegaweńską, z którą miał synów: Ludwika XI i Karola, księcia Berry, Normandii i Guyenne. Pochowany w opactwie Saint-Denis.
Na scenę polityczną wstąpił w 1417 r., gdy po śmierci swych braci został delfinem. Sprzymierzony z jedną ze stron wojny domowej (armaniakami), opuścił w 1418 r. zagrożony ze strony burgundczyków Paryż. W 1419 r. doszło w jego obecności do zamordowania na moście Montereau księcia Burgundii Jana bez Trwogi. Konsekwencją tego był sojusz burgundzko-angielski i traktat w Troyes (21 V 1420), na mocy którego Karol VII został wydziedziczony na rzecz króla Anglii Henryka V. Osiadł w Bourges, które stało się stolicą niezależnej od Anglików części Francji.
W lutym 1429 r. pojawiła się w otoczeniu delfina Joanna D’Arc, która skłoniła go do udzielenia pomocy oblężonemu Orleanowi i doprowadziła do jego koronacji w Reims (17 VII 1429). Wydarzenie to stanowiło punkt zwrotny w wojnie stuletniej. Na mocy traktatu w Arras (21 IX 1435) Karol VII doszedł do porozumienia z burgundczykami. Następne lata stanowiły nieprzerwany ciąg sukcesów francuskich: zdobycie Paryża (1436), bitwa pod Formigny (1450), ostateczne zajęcie Guyenne (1453).
Karol VII doprowadził do wzmocnienia władzy królewskiej i stopniowego ograniczenia wpływu Stanów Generalnych. Ordonanse z 1445 i 1448 r. zreformowały armię. Na mocy sankcji pragmatycznej z Bourges (7 VII 1438), pozwalającej na interwencje królewskie w nominacje kościelne, podporządkował sobie kler. Pod koniec jego panowania doszło do buntu arystokratycznego, w którym brał udział następca tronu (prageria, 1440). Oprócz odzyskania terenów zajętych przez Anglię w toku wojny stuletniej, Karol VII wzmocnił także swe wpływy w Lotaryngii. Był człowiekiem zmiennym, ulegającym wpływom otoczenia (m.in. doradcy Georges’owi de la Tremoille, faworycie Agnès Sorel). Panowanie Karola VII przyniosło Francji zwycięstwo w wojnie stuletniej i wzmocnienie prestiżu w Europie.