Najważniejsze rocznice

fot.domena publiczna Wacław III panował w Polsce do 1306 roku.

21 czerwca 1305 roku Wacław III, syn Wacława II, został królem Polski. Władca z dynastii Przemyślidów panował do 1306 roku.

Wacław III odziedziczył po ojcu tron czeski i polski. Koronę węgierską Wacław II na krótko przed śmiercią przekazał księciu Dolnej Bawarii, Ottonowi III. Od samego początku jego sytuacja była jednak bardzo niekorzystna. O władzę w Polsce rywalizowali z młodym monarchą piastowscy książęta, w tym – oprócz Władysława Łokietka, który już w 1305 roku opanował Sandomierszczyznę i znaczącą część ziemi krakowskiej – Henryk III głogowski i Bolesław III Rozrzutny.

Mimo sojuszu z książętami górnośląskimi, ugruntowanego małżeństwem Wacława z córką Mieszka, księcia cieszyńskiego, a także rozmów prowadzonych z Krzyżakami i Brandenburgią, zasięg władzy Przemyślida nad Wisłą stopniowo się kurczył. Wobec tego zaczął on przygotowywać zbrojną interwencję na Polskę. Nie doszła ona jednak do skutku. 4 sierpnia 1306 roku w Ołomuńcu król zginął z rąk Konrada z Botenštejnu, najemnego niemieckiego żołnierza.