fot.domena publiczna Zdaniem archeologów to najprawdopodobniej czaszka egipskiego faraona Sanakhty. Nowe badania wskazują na władcę jako na najstarszego znanego w historii olbrzyma.

Odkryty ponad 100 lat temu szkielet egipskiego faraona Sanakhty z III Dynastii okazał się zawierać dodatkową tajemnicę. Zbadana po raz kolejny mumia to dowód, że legendarne olbrzymy i giganty to coś więcej niż mit.

Egiptolodzy z Instytutu Medycyny Ewolucyjnej Uniwersytetu w Zurychu poddali ponownym badaniom czaszkę oraz kości egipskiego faraona, dostrzegając w nich wyraźne oznaki gigantyzmu. Podczas gdy wcześniejsze naukowe prace sugerowały, że przeciętny władca żyjący w starożytnym Egipcie osiągał około 170 centymetrów wzrostu – Sanakhta z III Dynastii okazuje się prawdziwym olbrzymem, mierząc blisko dwa metry wzrostu (199 centymetrów).

Egiptolog Michael Habit porównując długość kości Sanakhty z mumią – uważanego za najwyższego faraona w historii – Ramzesa II, stwierdził, że władca z III Dynastii to obecnie najstarszy znany w historii przykład olbrzyma.

Główną przyczyną nadmiernego i przyspieszonego wzrostu jest ilość somatotropiny w ludzkim organizmie. Zwykle jest to powodowane przez guz przysadki mózgowej, chociaż w przypadku starożytnych faraonów mówi się tu przede wszystkim o zdecydowanie lepszych warunkach życia w porównaniu z niższymi warstwami ludności. Odkrycie szkieletu, który zachował ślady tej nietypowej choroby z około 3 tysięcy lat p.n.e. może okazać się prawdziwym przełomem we współczesnej medycynie. Pozwoli bowiem na uczynienie kolejnego kroku w badaniach ewolucyjnego rozwoju chorób.

Źródło:

• Charles Q. Choi, Ancient Egyptian Pharaoh May Be the 1st Known ‚Giant’, LiveScience.