Oblężenie Krakowa (25 września – 17 października 1655) – Podczas „potopu”, 25 IX Kraków został oblężony przez Szwedów. Wojska szwedzkie Karola Gustawa liczyły ok. 14 tys. ludzi i kilkadziesiąt dział. Komendant miasta kasztelan kijowski Stefan Czarniecki miał do dyspozycji ok. 2,2 tys. regularnego żołnierza i ok. 2,3 mieszczan i studentów oraz 160 dział.
Atak Szwedów rozpoczął się od silnego bombardowania. Na miasto spadły setki pocisków, wzniecając pożary pod murami; ogień ogarnął także jedną z baszt na Wawelu oraz bramę przy ul. Grodzkiej, którą udało się przejściowo opanować piechocie szwedzkiej. Zdecydowany kontratak prowadzony przez samego Czarnieckiego zmusił ich jednak do odstąpienia.
Szwedzi jeszcze kilkakrotnie przypuszczali szturmy, jednak wszystkie zostały odparte przez Polaków. Mimo tych sukcesów, nie mogąc liczyć na odsiecz, po trzytygodniowej obronie Czarniecki musiał skapitulować. Warunki kapitulacji były honorowe i zapewniały miastu nietykalność, a wojsku wyjście z bronią i wszystkimi honorami.
Autor hasła:
Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.
Najważniejsze oblężenia z okresu potopu szwedzkiego:
-
Oblężenie Krakowa (25 września – 17 października 1655)
-
Oblężenie Zamościa (27 lutego – 1 marca 1656)
-
Oblężenie Warszawy (20 kwietnia – 1 lipca 1656)
-
Oblężenie Jasnej Góry (8 listopada – 27 grudnia 1655)
-
Oblężenie Torunia (lipiec-grudzień 1658)
-
Oblężenie Czarnego Ostrowa (23 lipca 1657)
-
Oblężenie Koldyngi (25 grudnia 1658)
-
Oblężenie Grudziądza (29-30 sierpnia 1659)