fot.Franciszek Kondratowicz, lic. CC BY 3.0 Obrona Jasnej Góry w 1655 roku.

Oblężenie Jasnej Góry (8 listopada – 27 grudnia 1655) – W czasie „potopu”, kiedy paulini odmówili dowódcy wojsk szwedzkich Janowi Wejhardowi Wrzeszczowiczowi poddania klasztoru, ten postanowił zająć Jasną Górę siłą. Pod twierdzę przybył gen. szwedzki Burchard Müller na czele 2 tys. ludzi i 8 dział. Klasztor broniło 68 zakonników, 160 żołnierzy regularnych pod wodzą Piotra Czarnieckiego i 50 szlachty z miecznikiem sieradzkim Stefanem Zamoyskim. 11 grudnia nadeszły z Krakowa posiłki szwedzkie: 2 ciężkie i 4 lżejsze działa i dwie kompanie piechoty z regimentu Fromholda Wolffa. Rozpoczął się intensywny ostrzał klasztoru.

Załoga twierdzy prowadziła obronę aktywną, wypadając co jakiś czas na pozycje szwedzkie. Z czasem na zapleczu wojsk szwedzkich zaczęło się pojawiać coraz więcej oddziałów partyzanckich. W tej sytuacji, wobec wzrastającego zagrożenia i wyczerpywania się zapasów prochu, gen. Müller zwinął oblężenie i wycofał się spod Jasnej Góry.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.

Materiały poświęcone oblężeniu Jasnej Góry z portalu CiekawostkiHistoryczne.pl: