Oblężenie Koldyngi (25 grudnia 1658)

fot.domena publiczna Fragment obrazu Józefa Brandt, zatytułowanego „Czarniecki pod Koldyngą”.

Oblężenie Koldyngi, oblężenie Kolding (25 grudnia 1658) – W czasie „potopu”, w listopadzie 1658 roku dywizja jazdy polskiej w sile ok. 4,5 tys. ludzi pod dowództwem kasztelana kijowskiego Stefana Czarnieckiego wyruszyła na pomoc Danii, prowadzącej wojnę ze Szwecją. 23 grudnia Czarniecki zaatakował Koldyngę, na wschodnim brzegu Jutlandii. Uderzenie miało być niespodziewane, dlatego o świcie, pod osłoną mgły żołnierze podeszli pod wały i podsadzając się wzajemnie, wdrapywali się na umocnienia. Wartownicy dostrzegli jednak atakujących i na czas wszczęli alarm, dzięki czemu zarówno ten, jak i następny szturm zostały odparte.

Dopiero za trzecim razem udało się Polakom wedrzeć do zamku, gdzie rozgorzała zacięta walka, w trakcie której dragon dostał się do składu prochu i podłożył lont. Część zamku wyleciała w powietrze z broniącymi go Szwedami, resztę zajęli Polacy. 25 grudnia dawny zamek królów duńskich został zdobyty.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.