Oblężenie Grudziądza, szturm Grudziądza (29-30 sierpnia 1659) – W czasie „potopu”, latem 1659 wojska sojusznicze polsko-austriackie pod wodzą hetmana polnego koronnego Jerzego Lubomirskiego wkroczyły do Prus Królewskich i obległy Grudziądz. Dywizja Lubomirskiego liczyła ok. 12,6 tys. ludzi (w tym 2 tys. wojsk cesarskich) oraz 40 dział. Nocą z 29 na 30 VIII przypuściła szturm na miasto, a po jego zajęciu zmusiła do kapitulacji szwedzką załogę zamku.
Autor hasła:
Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.
Najważniejsze oblężenia z okresu potopu szwedzkiego:
-
Oblężenie Krakowa (25 września – 17 października 1655)
-
Oblężenie Zamościa (27 lutego – 1 marca 1656)
-
Oblężenie Warszawy (20 kwietnia – 1 lipca 1656)
-
Oblężenie Jasnej Góry (8 listopada – 27 grudnia 1655)
-
Oblężenie Torunia (lipiec-grudzień 1658)
-
Oblężenie Czarnego Ostrowa (23 lipca 1657)
-
Oblężenie Koldyngi (25 grudnia 1658)
-
Oblężenie Grudziądza (29-30 sierpnia 1659)