Bitwa pod Kiesią (7 stycznia 1601)

fot.domena publiczna „Szarża husarii”, obraz Stanisława Batowskiego Kaczora

Bitwa pod Kiesią, bitwa pod Wenden (7 stycznia 1601) – W czasie wojny polsko-szwedzkiej o Inflanty wojska Karola ks. sudermańskiego zaskoczyły pod miejscowością Kieś partię wojsk litewskich dowodzonych przez płk. Macieja Dembińskiego. Mimo początkowego chaosu Dembiński szybko zdołał sformować wojska i przejść do kontrnatarcia.

Gwałtowna szarża jazdy litewskiej zmusiła Szwedów do ucieczki przez zamarznięte o tej porze roku jezioro. Pod ciężarem jazdy cienki lód załamał się i pochłonął setki ofiar. Na placu boju pozostała teraz jedynie piechota, którą wycięto w pień. W bitwie uczestniczyło ok. 4 tys. Szwedów i 700 Polaków. Straty obu stron były niewspółmierne, po stronie polskiej było 10 zabitych i 60 rannych, natomiast Szwedzi stracili 2–3 tys. ludzi, 11 chorągwi i wszystkie działa.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.