Bitwa pod Kalnikiem (28 stycznia 1606)

fot.domena publiczna Fragment obrazu Juliusza Kossaka „Taniec tatarski”

Bitwa pod Kalnikiem (28 stycznia 1606) – W czasie wojen z Tatarami orda dobrudzka i białogrodzka pod wodzą Kantymira wpadła na Podole i Ukrainę. Hetman wielki koronny Stanisław Żółkiewski stanął z 10-tysięcznym wojskiem, złożonym z chorągwi kwarcianych i prywatnych, niedaleko Kalnika nad rzeką Udycz. Celem hetmana było zorganizowanie zasadzki na powracających z wyprawy, obciążonych łupem Tatarów. Wojska zostały zamaskowane tak dobrze, że przednia straż tatarska nie zdołała ich wykryć. Kiedy główne siły tatarskie, ok. 5 tys. ludzi, pojawiły się pod Kalnikiem, hetman związał je walką od czoła, a następnie rzucił do walki ukryty odwód.

Tatarzy zostali rozbici i poszli w rozsypkę. Pościg trwał kilka mil i doprowadził do całkowitego rozgromienia ordy. Tatarzy stracili kilkuset ludzi, a także wszystkie łupy i jasyr.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.