Bitwa pod Martynowem (19-20 czerwca 1624)

fot.domena publiczna Towarzysz pancerny na obrazie Józefa Brandta

Bitwa pod Martynowem (19-20 czerwca 1624) – Latem 1624 roku Kantymir na czele ordy tatarskiej najechał Rzeczpospolitą i po przekroczeniu Dniestru założył kosz pod Medyką. Hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski pod Martynowem zastąpił drogę Tatarom, powracającym z łupem i jasyrem. Wojsko hetmańskie, liczące ok. 5 tys. ludzi, stanęło w uformowanym taborze obsadzonym piechotą i działami.

Jazda sprowokowała atak Tatarów na tabor, co umożliwiło piechocie i artylerii oddanie salwy. Następnie uderzyła jazda, która całkowicie rozgromiła zmieszanych ogniem ordyńców. Rozbito także kosz i wyzwolono jeńców. W pogoni, która trwała aż do nocy na przestrzeni 90 km, wojska Kantymira zostały całkowicie rozbite.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.