Najważniejsze rocznice

fot.Adolf Liebscher/domena publiczna Do incydentu doszło po tym, jak tłum wdarł się do praskiego ratusza.

30 lipca 1419 roku w Pradze doszło do pierwszej defenestracji. Siedmiu rajców zostało wyrzuconych przez wzburzony tłum przez okno Ratusza Nowomiejskiego.

W Czechach od lat trwał konflikt wokół tez Jana Husa, który opowiadał się za reformą Kościoła katolickiego. Wzmógł się on po śmierci teologa, aresztowanego i straconego mimo gwarancji bezpieczeństwa podczas soboru w Konstancji w lipcu 1415 roku. Wywołało to gwałtowny protest środowisk husyckich. Mimo wysiłków króla Wacława IV Luksemburskiego  prześladowań zwolenników Husa, nie udało się ich uciszyć.

Do defenestracji doszło w trakcie procesji, którą zorganizował husycki duchowny Jan Želivský. Pochód skierował się w stronę Ratusza Nowomiejskiego, występował w obronie husytów przebywających w więzieniu. Członkowie rady miejskiej odmówili jednak wszelkich negocjacji.

W trakcie marszu Želivský został rzekomo trafiony kamieniem, rzuconym z okna ratusza. Widząc to, tłum wpadł we wściekłość i wdarł się do budynku. Siedmiu członków rady miejskiej zostało wyrzuconych przez okno. Wszyscy zginęli wskutek upadku.

Wydarzenia w Pradze i śmierć króla Wacława, która nastąpiła niedługo po nich, 16 sierpnia (być może nawet z powodu szoku wywołanego wieścią o defenestracji) doprowadziły do wybuchu zamieszek w całych Czechach. Wkrótce przekształciły się one w regularną wojnę, a przeciwko husytom zaczęto organizować krucjaty. Konflikt zakończył się dopiero późną wiosną 1434 roku.