Najważniejsze rocznice

fot.Wilhelm Hondius/domena publiczna Jan Kazimierz panował w latach 1648-1668.

20 listopada 1648 roku Jan Kazimierz Waza został ogłoszony królem Polski i wielkim księciem litewskim. Jego wybór zakończył trwający od 6 października sejm elekcyjny.

Bezkrólewie w Rzeczpospolitej Obojga Narodów trwało od 20 maja 1648 roku, kiedy zmarł król Władysław IV Waza. Elekcję przeprowadzano w warunkach trwającej wojny domowej – na Ukrainie kilka miesięcy wcześniej rozpoczęło się powstanie Chmielnickiego.

Oprócz Jana Kazimierza jako kandydatów do korony rozpatrywano także drugiego brata przyrodniego zmarłego króla, Karola Ferdynanda. Brano pod uwagę także księcia siedmiogrodzkiego Jerzego I Rakoczego, a nawet elektora Fryderyka Wilhelma. Początkowo to Karol Ferdynand miał największe szanse na elekcję. Dopiero pod koniec października pozycja Jana Kazimierza zaczęła się wzmacniać. Otrzymał wsparcie zwłaszcza ze strony możnowładców litewskich. Opowiedział się za nim także… Bohdan Chmielnicki, widzący w nim rzekomo „gwaranta pokoju”.

Ostatecznie do głosowania przystąpiono 17 listopada. Zanim oficjalnie ogłoszono nominację króla-elekta trzy dni później, musiał on jeszcze zaprzysiąc pacta conventa. Uroczystość koronacji odbyła się 17 stycznia 1649 roku na Wawelu.

Jan Kazimierz Waza zasiadał na polskim tronie do swojej abdykacji w 1668 roku. Był ostatnim królem Rzeczpospolitej z dynastii Wazów.