Adam Michnik (oryginalne zdjęcie: autor Heinrich-Böll-Stiftung, lic. CC BY-SA 2).

„Prawdopodobnie Wałęsa tak się nadaje na prezydenta jak ja na spikera” – ostrzegał Adam Michnik przed wyborami w 1990 roku. Ale gdy przyszło co do czego, zgodził się wypełnić warunki niedopowiedzianego zakładu.

Porównaniem takim posłużył się Adam Michnik podczas kampanii wyborczej jesienią 1990 roku. Było ono autoironicznym odpowiednikiem powiedzenia, że ktoś pasuje do pełnienia funkcji jak wół do karety, czyli nie nadaje się zupełnie do roli, do której aspiruje. „Nie można jąkały stawiać przed radiowym mikrofonem, bo to zbyt odpowiedzialne stanowisko”.

Od spikera oczekuje się zazwyczaj nienagannej, a przynajmniej płynnej wymowy, a redaktor naczelny „Gazety Wyborczej”, Adam Michnik, raczej nie dysponuje tą cechą, co nie przeszkadza mu zresztą być interesującym mówcą.

Lech Wałęsa odpowiedział na spotkaniu w Białymstoku (w dniu, w którym ukazał się słynny artykuł Michnika Dlaczego nie będę głosował na Lecha Wałęsę?), że pomoże mu zostać spikerem. Michnik podsumował tę wymianę opinii i obietnic stwierdzeniem, że Wałęsa chce, by jeszcze jedna niekompetentna osoba zajęła odpowiedzialne stanowisko.

Strajk sierpniowy w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Za mikrofonem Lech Wałęsa.

Michnik spikerem

Adam Michnik spełnił w sylwestrowy wieczór (1990/91) życzenie Lecha Wałęsy z prezydenckiej kampanii wyborczej – przez kilka minut był spikerem radiowym w warszawskim Radiu ZET. Michnik zapowiedział francuską piosenkę pt. Nie żałuję niczego, a po niej audycję z sobą w roli „Gościa Radia ZET”.

Naczelny „Gazety” ani razu nie zająknął się i nie chciał zdradzić, jak to zrobił. Zapytany, czy prawdą jest, że Wałęsa proponował mu fotel ministra w nowym rządzie odparł, że prezydent ma duże poczucie humoru, ale nie aż tak wielkie.

Źródło:

Powyższy tekst ukazał się pierwotnie jako jedno z haseł Leksykonu polskich powiedzeń historycznych. Pozycja autorstwa Macieja Wilamowskiego, Konrada Wnęka i Lidii A. Zyblikiewicz została opublikowana nakładem wydawnictwa Znak w 1998 roku.

Tytuł, lead, ilustracje wraz z podpisami, wytłuszczenia, podział akapitów oraz śródtytuły pochodzą od redakcji. Tekst poddano podstawowej obróbce redakcyjnej.