fot.Jorge Manriquez P., lic. CC BY-SA 3.0 Słynne kamienne tułowia z Wyspy Wielkanocnej.

Od dziesięcioleci żyjemy w przekonaniu, że mieszkańcy Wyspy Wielkanocnej sami skazali się na zagładę, wyczerpując ograniczone zasoby ekosystemu. Najnowsze badania wskazują jednak, że potraktowaliśmy ich bardzo niesprawiedliwie. Czy może się okazać, że byli wręcz wzorem gospodarowania w trudnych warunkach?

Dotychczas powszechnie uważano, że katastrofę ekologiczną na Rapa Nui (Wyspa Wielkanocna) spowodowała prehistoryczna populacja wyspy. Z powodu wycięcia wszystkich drzew wyspiarze mieli nie mieć z czego budować łodzi. Dlatego z ich diety wypadły ryby, a jedzenia na lądzie było coraz mniej z powody erozji gleb. Taka miała być przyczyna wymarcia mieszkańców Rapa Nui.

Naukowcy postanowili więc scharakteryzować dietę prehistorycznych mieszkańców wyspy. Brytyjsko-niemiecko-norwesko-hawajski skład profesorów przeanalizował szczątki ludzkie, zwierzęce i roślinne z wykopalisk z Anakena i Ahu Tepeu na Wyspie Wielkanocnej, datowanych na 1400 rok n.e. i wcześniej, aż do czasów prehistorycznych. Wykorzystano izotopy azotu i węgla w analizie aminokwasów, by stwierdzić proporcje spożywanych zasobów morskich i lądowych.

Wyniki zadziwiły badaczy – okazało się, że ponad połowa pożywienia wyspiarzy pochodziła z morza! Dowiedzieliśmy się także, że mieszkańcy Rapa Nui intensywnie użyźniali gleby. Ich działania wskazują na znaczną zdolność do adaptacji i odporność na wyzwania związane z ochroną środowiska.

Źródła informacji:

1. Easter Islanders Didn’t Cause Ecological Disaster on Their Island, New Research Finds, Sci News.
2. Catherine L. Jarman, Thomas Larsen, Terry Hunt, Carl Lipo, Reidar Solsvik, Natalie Wallsgrove, Cassie Ka’apu-Lyons, Hilary G. Close, Brain N. Popp, Diet of the prehistoric population of Rapa Nui (Easter Island, Chile) shows environmental adaptation and resilience, American Journal of Physical Antropology.