Zmarła Julia Hartwig, poetka i legenda

fot.Mariusz Kubik, lic. CC BY 3.0 Zdjęcie Julii Hartwig z 2009 roku.

W piątek 14 lipca odeszła z tego świata Julia Hartwig, kobieta, która współtworzyła polską historię. Była jedną z najwybitniejszych poetek XX wieku, ale też łączniczką Armii Krajowej oraz autorytetem dla demokratycznej opozycji czasów PRL-u. Za miesiąc obchodziłaby 96. urodziny.

Poetka Julia Hartwig zmarła w Pensylwanii. Danielle, córka poetki, napisała na facebooku: „Mama odeszła wczoraj. We śnie i z uśmiechem na twarzy. (….) Planujemy obchody żałobne tu w Pennsylwanii, a następnie, kiedy odzyskamy siły, w Warszawie”.

Julia Hartwig urodziła się 14 sierpnia 1921 roku w Lublinie. Debiutowała ze swoimi wierszami jako piętnastolatka w międzyszkolnym czasopiśmie „W Słońce”. Po wybuchu wojny wyjechała do Warszawy. Tam na tajnym uniwersytecie studiowała polonistykę i romanistykę. Wstąpiła do Armii Krajowej, gdzie służyła jako łączniczka. Działała też w podziemiu kulturalnym. Po wojnie kontynuowała studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i Uniwersytecie Warszawskim.

Jej dojrzały debiut poetycki przypadł na rok 1945. W latach 1947-1950 przebywała we Francji na stypendium rządu francuskiego i jednocześnie pracowała w dziale kulturalnym Ambasady Polskiej w Paryżu. W latach 1952-1969 była autorką słuchowisk nadawanych w Polskim Radiu. W 1954 roku poślubiła poetę i prozaika Artura Międzyrzeckiego, z którym tworzyła idealny duet literacki.

Julia Hartwig była też działaczką opozycyjną. W styczniu 1976 roku należała do sygnatariuszy „Memoriału 101”, w którym wyrażano sprzeciw wobec projektowanym zmianom w Konstytucji PRL. Wspólnie z mężem włączała się w wiele akcji opozycyjnych. W latach 1986-1991 była związana z NSZZ „Solidarność”, a w 1989 roku została członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie.

fot.Mariusz Kubik, lic. CC BY 2.5 Julia Hartwig z Ryszardem Kapuścińskim w 2006 roku.

Dorobek literacki Julii Hartwig obejmuje zbiory poezji i prozy poetyckiej, monografie, eseje, przekłady literatury pięknej z francuskiego i angielskiego oraz książki dla dzieci. Jej utwory tłumaczone były na 12 języków. Była członkiem Związku Literatów Polskich, polskiego Pen Clubu i od trzech lat honorowym prezesem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Otrzymała liczne nagrody, m.in. Nagrodę ZAiKS (1976), Nagrodę Wilder Prize (USA, 1986), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1997), Nagrodę Ministra Kultury za całokształt twórczości (2001), Nagrodę im. Władysława Reymonta (2006) i „Dzieło życia” za całokształt twórczości w XII cyklu nagrody Norwida (2013).