Bitwa pod Sołdynem, bitwa pod Sołdzinem, bitwa pod Myśliborzem (1278) – Odzyskanie Santoka i Drzenia, dwóch ważnych grodów przygranicznych utraconych na rzecz Brandenburgii w początku lat 70. XIII wieku, stało się jednym z zasadniczych celów polityki ks. wielkopolskiego Bolesława Pobożnego.
Wykorzystując zaangażowanie margrabiów brandenburskich na innych obszarach, przede wszystkim w rywalizację między Habsburgami a Przemyślidami w Rzeszy, Bolesław, posiłkowany przez oddziały księcia pomorskiego Mszczuja, zaatakował i spustoszył sporne obszary nad Notecią. W bitwie pod Sołdynem (Myśliborzem) wojska polskie rozbiły oddziały margrabiego Ottona IV. W następstwie zwycięskiej wyprawy odzyskano Santok.
Autor hasła:
Dr hab. Piotr Wróbel – historyk mediewista. Kierownik Zakładu Historii Powszechnej Średniowiecznej Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor prac „Dubrownik w latach 1358-1526. Organizacja przestrzeni” oraz „Krzyż i Półksiężyc. Zachodnie Bałkany wobec Turcji w latach 1444-1463″.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.
Najważniejsze bitwy rozbicia dzielnicowego:
-
Bitwa nad Mozgawą (13 września 1195)
-
Bitwa pod Legnicą (9 kwietnia 1241)
-
Bitwa pod Bogucinem (2 czerwca 1273)
-
Bitwa pod Sołdynem (1278)
-
Bitwa pod Siewierzem (26 lutego 1289)
-
Bitwa pod Trojanowem (10 czerwca 1294)