Bitwa pod Kamieńcem Podolskim (22 października 1633)

fot.Nicolas de Fer/domena publiczna Twierdza w Kamieńcu Podolskim na francuskiej mapie z końca XVII wieku

Bitwa pod Kamieńcem Podolskim, Kamieniec Podolski (22 października 1633) – W czasie wojny z Abazy-baszą hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski stanął pod Kamieńcem Podolskim z zamiarem wydania bitwy wojskom turecko-tatarskim. Siły hetmana, liczące ok. 11 tys. ludzi, stanęły za wzniesionymi naprędce fortyfikacjami ziemnymi.

Kiedy wojska Abazy-baszy, liczące ok. 55 tys. ludzi, w tym 30 tys. Turków, 15 tys. Tatarów i 10 tys. Wołochów, ruszyły do szturmu, przywitał ich silny ogień broni ręcznej i dział ukrytych za polskimi fortyfikacjami. W ogniu tym załamał się atak turecki i Abazy-basza zrezygnował ze zdobywania obozu polskiego, wycofując swoje wojska.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.