Bitwa o Górę św. Anny (21–23 maja 1921)

fot.Błażej Duk/CC BY-SA 4.0 Pomnik Czynu Powstańczego na Górze św. Anny.

Bitwa o Górę św. Anny (21–23 maja 1921) – bitwa stoczona w trakcie III powstania śląskiego.

Góra św. Anny, stanowiąca symbol polskości Górnego Śląska, została opanowana przez powstańców 8 maja 1921 roku. Po krótkim okresie stabilizacji Niemcy przejęli inicjatywę operacyjną, której rezultatem była ofensywa wyprowadzona z przyczółka pod Krapkowicami. 2 zgrupowania, liczące łącznie 10 baonów, obeszły od północy i południa Masyw Góry św. Anny, stanowiącej centralny punkt polskiego frontu.

Gwałtowne uderzenie niemieckie, wsparte nawałą ogniową, skierowane było na pułk Franciszka Rataja. Opanowało samą Górę św. Anny i jej rejon, ale nie zdołało przełamać całości linii obronnych. Zbyt późne i nie w pełni skoordynowane kontrnatarcie oddziałów powstańczych zakończyło się niepowodzeniem. Walki o Górę św. Anny stały się symbolem dążeń Górnoślązaków do złączenia z Macierzą.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.