Karol IV Piękny (ur. 18 VI 1294, zm. 1 II 1328 w Vincennes) – król Francji i Nawarry w latach 1322-1328 z dynastii Kapetyngów. Trzeci syn Filipa IV Pięknego i Joanny Nawarskiej. Żonaty trzykrotnie: z Blanką Burgundzką, oddaloną pod zarzutem zdrady, z Marią Luksemburską oraz z Joanną, hrabiną Evreux. Nie pozostawił męskiego potomstwa. Pochowany w Saint-Denis.

W okresie panowania braci, Ludwika X i Filipa V, dzierżył hrabstwo Marchii jako apanaż. Po śmierci Filipa V przejął tron Francji, odsuwając od niego córki swego poprzednika. Kontynuował spory z Anglią o Guyenne, konfiskując to lenno Edwardowi II w 1324 r. Zwrócił je synowi Edwarda II, Edwardowi III, w 1327 r . – jednak znacznie okrojone. Zreorganizował finanse i sądownictwo. Był ostatnim w prostej linii Kapetyngów. Po nim tron francuski objęła boczna linia dynastii – Walezjusze.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.

Autor hasła:

Dariusz Rychlewicz – historyk, współautor „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.