Najważniejsze rocznice

fot.Luis Álvarez Catalá/domena publiczna Alfons XIII został królem Hiszpanii zaraz po urodzeniu, ale do 1902 władzę regencyjną w państwie sprawowała jego matka.

17 maja 1902 roku król Alfons XIII objął tron Hiszpanii. Monarcha formalnie panował już od urodzenia w 1886 roku, rzeczywistą władzę przejął jednak dopiero w dniu ukończenia 16 lat. Rządził do 1931 roku, kiedy ustanowiono Drugą Republikę Hiszpańską.

Alfons był pogrobowcem. Jego ojciec, Alfons XII, zmarł w listopadzie 1885 roku, kiedy jego matka, Maria Krystyna Austriacka, była w ciąży. Dlatego też już w momencie urodzenia najmłodszy członek hiszpańskiej rodziny królewskiej otrzymał tytuł nie następcy tronu, a króla Hiszpanii. W rzeczywistości do uzyskania przez niego pełnoletniości władzę sprawowała Maria Krystyna.

Oficjalnemu objęciu tronu przez Alfonsa i jego szesnastym urodzinom w 1902 roku towarzyszyły liczne uroczystości. W całej Hiszpanii organizowano bale, przyjęcia i walki byków. Sam monarcha 17 maja złożył przysięgę na konstytucję przed członkami Kortezów. Wkrótce zaczął rozglądać się też za małżonką, którą ostatecznie w 1905 roku została Wiktoria Eugenia Battenberg.

Młody król obejmował państwo pogrążone w kryzysie. Kilka lat wcześniej przegrana wojna z USA pozbawiła Hiszpanię części kolonii w Nowym Świecie. W państwie rozwijała się też radykalna opozycja wobec jego rządów. W kolejnych latach Alfons podejmował liczne projekty reform, w większości jednak nieskuteczne.